راز سر به مهر...

ما زنده به نور کبریاییم                بیگانه و سخت آشناییم نفس است چو گرگ لیک در سر    بر یوسف مصر برفزاییم مه توبه کند ز خویش بینی       گر ما رخ خود به مه نماییم درسوزد پر و بال خورشید         چون ما پر و بال برگشاییم این هیکل آدم است روپوش       ما قبله جمله سجده‌هاییم آن دم بنگر مبین تو آدم              تا جانت به لطف دررباییم ابلیس نظر جدا جدا داشت    پنداشت که ما ز حق جداییم شمس تبریز خود بهانه‌ست   ماییم به حسن لطف ماییم با خلق بگو برای روپوش          کو شاه کریم و ما گداییم ما را چه ز شاهی و گدایی      شادیم که شاه را سزاییم محویم به حسن شمس تبری    در محو نه او بود نه ماییم   ,مولوی ...ادامه مطلب

  گر یار زند بر دف و صد غصه براند   من نیز غزل گویم و تا یار بخواند      چرخی بزنم ، هو بکشم با دم سازش   صد باده بیارم که در آن حال بماند     زیرا که خدا در دف و این ساز دلارام   یک راز نهان کرده که دیوانه بداند     با نفحه ی این ساز دل انگیز سماعی   عاشق شود آن کس که دل از غیر برهاند  , ...ادامه مطلب